رفتی و از رفتن تو  قلب آیینه شکسته         کوچه ها در خلوت شب

                                                                            پنجره ها همه بسته

                                                         آسمان خاکستری رنگ  بغض باران در نگاهش

                                                           خنجری در سینه دارد  توده ی ابر سیاهش

                                                                     بی تو من از نسل بارانم

                                                                       چون ابر بهارانم،گریانم

                                                         بی تو من باچشم گریان،سیل غم بود آشیانم

                                                          خواب سرخ بوسه هایت می نشیند بر لبانم